www.TheSeaNation.gr

Δεξαμενόπλοια: Ερωτήματα ζητούν απαντήσεις

Η τιμή ενός τυπικού νεότευκτου VLCC έχει αυξηθεί στα 115 εκατομμύρια δολάρια. Αυτή είναι η υψηλότερη τιμή νεότευκτων VLCC από το 2009, το τέλος του «σούπερ κύκλου» της ναυτιλίας, επισημαίνει ο Poten.

Όμως ακόμα κι αν ένας πλοιοκτήτης είναι πρόθυμος και σε θέση να πληρώσει αυτό το τίμημα, δεν θα μπορεί να παραλάβει το πλοίο πριν από το 2025. Η κατάσταση για τα μικρότερα δεξαμενόπλοια δεν είναι πολύ καλύτερη.

Με κόστος κατασκευής 115 εκατομμύρια δολάρια για ένα τυπικό VLCC, ένας πλοιοκτήτης χρειάζεται κατά μέσο όρο περίπου 33.500 δολάρια την ημέρα για τα επόμενα 20 χρόνια μετά την παράδοση για να αποσβέσει την επένδυση, όπως εκτιμά στην ανάλυση του ο Poten. Λαμβάνοντας υπόψη που ήταν οι ναύλοι τα τελευταία χρόνια, για να προχωρήσει σε μία τέτοια κίνηση πρέπει να έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στις προοπτικές του κλάδου. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η ναυτιλία με δεξαμενόπλοια δεν θεωρείται πλέον κλάδος «ανάπτυξης». Ο κόσμος ανησυχεί ολοένα και περισσότερο για την κλιματική αλλαγή και θέλει να απομακρυνθεί από τα ορυκτά καύσιμα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όμως από την άλλη πλευρά, ακόμη κι αν η βιομηχανία δεξαμενόπλοιων έχει περιορισμένο δυναμικό ανάπτυξης, τα υπάρχοντα πλοία έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής και θα χρειαστεί επιπλέον μεταφορική ικανότητα. Αυτό εγείρει ένα άλλο ερώτημα: Ποιο σύστημα πρόωσης πρέπει να επιλέξει ένας πλοιοκτήτης;
Η ανάγκη μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και μείωσης της έντασης του άνθρακα της ναυτιλίας έχει οδηγήσει σε νέους περιβαλλοντικούς κανονισμούς όπως EEXI και CII. Η οριστική κατάργηση των ορυκτών καυσίμων ανάγκασε τους πλοιοκτήτες να σκεφτούν εναλλακτικές λύσεις στην επιλογή του κινητήρα. Κινητήρες διπλού καυσίμου, που μπορούν να λειτουργούν με μαζούτ καθώς και με LNG (θεωρείται ως «καύσιμο γέφυρας» σε σχέση με άλλες εναλλακτικές επιλογές καυσίμου) ήταν μια δημοφιλής επιλογή τα τελευταία χρόνια, αλλά σημαντικές αυξήσεις τιμών του LNG έκανε αυτή την επιλογή καυσίμου αντιοικονομική αυτή τη στιγμή. Άλλες επιλογές, όπως π.χ η μεθανόλη, τα βιοκαύσιμα και το υδρογόνο είναι λιγότερο βιώσιμα αυτή τη στιγμή. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει λύση «ένα μέγεθος για όλους» για την απανθρακοποίηση, δεν υπάρχει συναίνεση ή σαφήνεια σχετικά με την «καλύτερη» επιλογή για εναλλακτικά καύσιμα.
Λόγω των χαμηλών ναύλων, των υψηλών τιμών ναυπήγησης και της αβεβαιότητας γύρω από τα καύσιμα του μέλλοντος, πολλοί εφοπλιστές κάθονται με δεμένα τα χέρια, με αποτέλεσμα οι νέες παραγγελίες για δεξαμενόπλοια το 2022 να είναι εξαιρετικά χαμηλές. Σύμφωνα με τον Poten μόνο πέντε νέες παραγγελίες έγιναν το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, με αποτέλεσμα, το βιβλίο παραγγελιών δεξαμενόπλοιων για παράδοση τα επόμενα χρόνια να καταγράφει πτώση. Το βιβλίο παραγγελιών VLCC μειώνεται στο 6,5% του στόλου (ενώ το 19% του στόλου VLCC είναι τουλάχιστον 18 ετών). Για τα άλλα τμήματα δεξαμενόπλοιων, οι αριθμοί είναι ακόμη χαμηλότερα. Εάν η ζήτηση πετρελαίου ανακάμψει και οι ρυθμοί διάλυσης αυξηθούν σε κανονικά επίπεδα, κλάδος δεξαμενοπλοίων είναι πιθανό να αντιμετωπίσει συρρίκνωση της παραγωγικής ικανότητας τα επόμενα χρόνια. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική ώθηση στα κέρδη των δεξαμενόπλοιων.