14 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως κοστίζουν οι διαταραχές στο θαλάσσιο εμπόριο

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications και είχε τίτλο «Συστημικές επιπτώσεις των διαταραχών στα θαλάσσια σημεία συμφόρησης» εκτιμά ότι οι διαταραχές σε αυτά τα κρίσιμα σημεία επηρεάζουν το θαλάσσιο εμπόριο αξίας περίπου 192 δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο. Αυτές οι διαταραχές έχουν ως αποτέλεσμα εκτιμώμενες οικονομικές απώλειες περίπου 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, μέσω καθυστερήσεων, αλλαγής δρομολόγησης, ασφαλίστρων και υψηλότερου κόστους μεταφοράς. Η έρευνα προτείνει, μεταξύ των άλλων, ότι η διεθνής συνεργασία και η συντονισμένη διαχείριση κινδύνου θα είναι απαραίτητες για την πρόληψη και τον μετριασμό μελλοντικών διαταραχών.
Οι ερευνητές ανέλυσαν 24 μεγάλα θαλάσσια σημεία συμφόρησης, συμπεριλαμβανομένης της Διώρυγας του Σουέζ, του Στενού Μπαμπ ελ-Μαντέμπ και του Στενού της - ζωτικής σημασίας εμπορικές αρτηρίες μέσω των οποίων ρέουν πολλά από τα αγαθά και τις ενεργειακές προμήθειες του κόσμου. Διαπίστωσαν ότι οι διαταραχές του σημείου συμφόρησης οδηγούν σε περίπου 10,7 δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσιες άμεσες οικονομικές απώλειες, που ισοδυναμούν με το 0,04% του παγκόσμιου εμπορίου. Οι μεγαλύτερες επιπτώσεις συγκεντρώνονται σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η Υεμένη, το Ιράκ και ο Παναμάς, δεδομένης της ισχυρής εξάρτησής τους από θαλάσσια σημεία συμφόρησης που κινδυνεύουν.
Επιπλέον 3,4 δισεκατομμύρια δολάρια χάνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως λόγω του αυξανόμενου κόστους αποστολής, καθώς οι ναύλοι αυξάνονται όταν οι εμπορικοί δρόμοι μπλοκάρονται ή τα πλοία πρέπει να αλλάξουν δρομολόγιο. Αυτές οι αυξήσεις επηρεάζουν όλες τις χώρες, όχι μόνο εκείνες που συνδέονται άμεσα με το διαταραγμένο σημείο συμφόρησης, αυξάνοντας το κόστος των μεταφορών και στη συνέχεια τις τιμές καταναλωτή.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι πολλές από αυτές τις απειλές - είτε προκαλούνται από τον άνθρωπο, όπως οι ένοπλες συγκρούσεις και η πειρατεία, είτε φυσικές, όπως οι κυκλώνες - είναι αλληλένδετες. Οι ένοπλες συγκρούσεις και η τρομοκρατία συμβαίνουν συχνά μαζί σε ορισμένα σημεία συμφόρησης, όπως το στενό Μπαμπ ελ-Μαντέμπ, ο Βόσπορος και το στενό Λομπόκ, ενώ περίπου το 40 τοις εκατό των τροπικών κυκλώνων επηρεάζουν περισσότερα από ένα σημεία συμφόρησης ταυτόχρονα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πειρατεία σε μια περιοχή φάνηκε να αυξάνει την πιθανότητα επιθέσεων αλλού.
Αυτοί οι αλληλεπικαλυπτόμενοι κίνδυνοι, καταλήγει η έκθεση, σημαίνουν ότι πολλαπλά σημεία συμφόρησης θα μπορούσαν να διαταραχθούν ταυτόχρονα, περιορίζοντας σοβαρά την ικανότητα του κόσμου να επαναδρομολογεί τα πλοία και να διατηρεί τις εμπορικές ροές.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τις συστημικές ευπάθειες στα παγκόσμια εμπορικά δίκτυα. Οι διακοπές σε βασικά σημεία συμφόρησης μπορεί να προκαλέσουν κλιμακωτές επιπτώσεις — από το κλείσιμο εργοστασίων λόγω έλλειψης εξαρτημάτων έως τις αυξήσεις των τιμών που γίνονται αισθητές από τους καταναλωτές σε όλο τον κόσμο.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μείωση αυτών των κινδύνων θα απαιτήσει μια πολυεπίπεδη στρατηγική ανθεκτικότητας, προσαρμοσμένη στους τύπους πνιγμού από τους οποίους εξαρτάται κάθε χώρα ή εταιρεία. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη διατήρηση αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης, τη διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού, την επένδυση στην ασφάλεια και την ανάπτυξη ασφαλιστικών προϊόντων που καλύπτουν σπάνιες αλλά σοβαρές διακοπές.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Communications και είχε τίτλο «Συστημικές επιπτώσεις των διαταραχών στα θαλάσσια σημεία συμφόρησης». Διεξήχθη από τον Δρ Jasper Verschuur, τον Δρ Johannes Lumma και τον καθηγητή Jim Hall, ερευνητές στο Πρόγραμμα της Οξφόρδης για Βιώσιμα Συστήματα Υποδομής (OPSIS) στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Αλλαγής (ECI) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Η μελέτη υποστηρίχθηκε από την Πρωτοβουλία Συστημικής Ανθεκτικότητας της Οξφόρδης Martin και έλαβε πρόσθετη υποστήριξη από το Ερευνητικό Κέντρο Gallagher.