www.TheSeaNation.gr

Ήταν ο Νικολός ο Μπουλής που με τις φωνάρες του ξεσήκωνε τις Καμάρες στο ποδάρι, όταν απ' τον Κάβο του Κοκχαλά εξεπρόβαλε η σιλουέττα της «Μοσχάνθης».

Ηλιοκαμμένος, γεμάτος αλάτσια, με τα σουννιά γυρισμένα πάνω απ' τα γόνατα, κτυπούσε χάμω τις γκαζοντενεκέδες με τη θάλασσα, που την κουβαλούσε σαν Κωνσταντινοπολίτης νερουλάς για τα ζεστά του μπάνια, σαν έφτανε στ' αφτιά του η στρίγκλα σφυριά του Μπονοβόγια. Έπαιρνε τράτθο απ' τον καφενέ του και ξεγουγιάζοντας ησάρτενε στην πεντζούλα του Μώλου κι ανεμίζοντας δεξιά κι αριστερά το ναυτικό του κούκχο στο χέρι, ξεφώνιζε σαν δαιμονισμένος.

—Καλώς ορίίίσετεεε !! Καλώς ήηηηρχετεεεε !!

Ο τηλεχαιρετισμός του απευθυνόντανε στον καθένα χωριστά και σ' όλους μαζί τους Σιφνιούς, που ηρχούντανε απ' την ξενιτιά. Δεν τον έγνοιαζε και πολύ ποιοι θάταν.

Τον αρκούσε που ήξερε πώς κάποιοι παλαβοσιφνιοί πάλι που θ' αγαπούν τη Σίφνο όσο κι αυτός, θα 'ρχουνται και μ' αυτό το παπόρι να περάσουν λίγες μέρες ανάμεσα στις ομορφιές της, κοντά στους δικούς τους.

Πριν νάρχη ακόμα γυαλό το παπόρι για να φουντάρη ο Μπουλής βρισκόντανε στο κατάστρωμα. Καλωσώριζε με το γλυκό του τρόπο, κι από κοντά, τους ταξειδιώτες κι ανάμεσα στις ευχές του και τα χωρατά του, ηκουούντανε πάλι η φωνάρα του.

—Μωρέ Γιάααανηηη ! "Έλα δεξιααά! !
—!!!
—Μάϊνααα, Αντώνη, μάϊνααα !!
— !!!
— Κα-μπου-ρά-κι !! στεί-λε-μου τη με-γά-λη βάρ-κααα !
—!!!

Η υποδοχή που γινόντανε σε κάθε Σιφνιό απ' το Νικολό ήταν πανηγυρική. Σ' αποβίβαζε στην προκυμαία μ' όλες τις τιμές πού τις συνώδευε πάντα με χίλια καλά λόγια. Και στον καφενέ του ήξερε να σε περιποιηθή. Με τον καλό του τρόπο, με το φιλοσοφημένο και δροσερό πνεύμα του σαν την αύρα του λιμανιού, με τις θυμοσοφίες του και τα νόστιμα πειράγματα του σε υποχρέωνε».