www.TheSeaNation.gr

Εδώ και αρκετό καιρό το TheSeaNation, προειδοποιεί ότι όσα δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου για να αντιμετωπίσει την βαθιά κρίση στην οποία έχει περιέλθει η Ελληνική ακτοπλοΐα, θα τα κάνει η ίδια η αγορά μόνη της.

Πριν την προειδοποίηση αυτή είχαμε έρθει, το καλοκαίρι που μας πέρασε, αντιμέτωποι με την μαζική έξοδο πλοίων της ακτοπλοΐας από την ενεργό δράση. Ένας μεγάλος αριθμός πλοίων έδεσαν και δεν εργάστηκαν.

Το δέσιμο αυτό ήταν το μόνο μέτρο αντιμετώπισης που μπορούσαν να λάβουν οι ακτοπλοϊκές εταιρίες για να εξισορροπήσουν – όσο αυτό ήταν δυνατόν - τόσο τις συσσωρευμένες ζημιές, όσο και το υψηλό κόστος λειτουργίας των πλοίων που καλούνταν να δουλέψουν σε ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον που δημιούργησε η κρίση χρέους.

Έτσι εκατοντάδες Έλληνες ναυτικοί που απασχολούνταν στην ακτοπλοΐα, έμειναν σχεδόν όλο το 2012 χωρίς εργασία.

Τώρα, κάποιες εταιρίες, όπως η ΑΝΕΚ, προχωρούν ακόμη ένα βήμα παραπέρα αποφασίζοντας να δέσουν δικά τους πλοία και ναυλώνουν πλοία με ξένες σημαίες χωρών όπως η Ιταλία, που επιδοτούν τόσο τη ναυτική εργασία, όσο και την ύπαρξη ενεργών ακτοπλοϊκών συνδέσεων στην Αδριατική.

Ποιός όμως μπορεί να κατηγορήσει την ΑΝΕΚ για αυτή την κίνηση της ;

Εδώ και περισσότερο από τρία χρόνια βουνά χαρτιά με προβλήματα, προτάσεις και εκτιμήσεις πάνε και έρχονται μεταξύ υπουργείων και ακτοπλόων, με τους περισσότερους πολιτικούς προϊσταμένους του υπουργείου να παραλαμβάνουν τα υπομνήματα αυτά και να τα πετάνε στα συρτάρια για να τα βρει ο επόμενος.

Πρωτοκλασάτα πολιτικά στελέχη, που κλήθηκαν να διαχειριστούν την ακτοπλοΐα, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης αποφάσισαν πως το ακτοπλοϊκό τσουνάμι που έρχεται δεν τους αφορά, κυρίως γιατί έδειχνε και ήταν ικανό να τσαλακώσει την πολιτική εικόνα τους. Ασχολήθηκαν ελάχιστα και όταν ασχολήθηκαν περισσότερα προβλήματα δημιούργησαν από αυτά που υποτίθεται πως θα έπρεπε να θεραπεύσουν.

Αντίθετα και για να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας, οι μόνοι υπουργοί που δεν πέταξαν τα υπομνήματα στον κάλαθο των αχρήστων, αλλά έσκυψαν πάνω από αυτά και προσπάθησαν να βρουν μια άκρη, ήταν ο Χάρης Παμπούκης και ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Μόλις πρόσφατα ο νυν υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Κωστής Μουσουρούλης υποδέχθηκε – στη πρώτη συνάντηση τους – τους εκπροσώπους της ακτοπλοΐας με ένα...pdf, βάσει του οποίου θα λύσει όλα τα προβλήματα του κλάδου...κάποτε.

Η απάντηση που έλαβε (θέλουμε να πιστεύουμε) τον προσγείωσε στην σκληρή πραγματικότητα.

«Το θέμα μας δεν είναι το κάποτε, αλλά το τι θα κάνουμε τον άλλο μήνα», του είπαν οι ακτοπλόοι.

Έκτοτε η τύχη του κ. Μουσουρούλη ως προς την ακτοπλοΐα αγνοείται και η απουσία αυτή αποκτά πλέον άλλη βαρύτητα καθώς το νέο Μνημόνιο ΙΙΙ προβλέπει – μεταξύ των άλλων – και μια νέα πραγματικότητα για την Ελληνική ακτοπλοΐα, για την οποία οι περισσότεροι πιστεύουν ακράδαντα πως δεν φέρουν καμιά ευθύνη.

Οι συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, τουλάχιστον όσοι από αυτούς συνεχίζουν να διατηρούν τη νηφαλιότητα τους και αναλύουν την νέα κατάσταση που έχει προκύψει με ναυτικούς και όχι πολιτικούς όρους, οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά και δημιουργικά σε μια συζήτηση για την επανεκκίνηση της Ελληνικής ακτοπλοΐας.

Δυστυχώς αυτή η νέα πραγματικότητα τους υποχρεώνει να αποδεχτούν ευθύς εξ αρχής πως δεν μπορούν να συνεχίσουν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Αν επιμείνουν σε αυτή την λογική, το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να επιταχύνουν δυσμενείς εξελίξεις που δεν θα μπορούν να ελέγξουν.

Για τους υπολοίπους που διακονούν τον συνδικαλισμό τους ως την επιτομή του πολιτικού αμοραλισμού, τι να πει κανείς ; Έχουν επιλέξει να υπάρχουν ποντάροντας στην καταστροφή και την διάλυση.

Τέλος, σημαντικό ρόλο στην βαθιά κρίση που διέρχεται σήμερα η Ελληνική ακτοπλοΐα έχει παίξει και ο άκρατος και χωρίς κανένα όριο ανταγωνισμός των εταιριών της ακτοπλοΐας που σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύονταν και από μια παιδαριώδη διαχείριση.

Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς μια σύσκεψη του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για να κατανοήσει πόσο εκτός τόπου και χρόνου βρίσκονται ορισμένοι ακτοπλόοι οι οποίοι συνεχίζουν να λαμβάνουν σημαντικές επιχειρηματικές αποφάσεις στο γόνατο.

Ως άλλοι Νέρωνες στέκονται πάνω από την φλεγόμενη Ρώμη, συνοδεύοντας με την άρπα τους του εξαίσιο θέαμα της καταστροφής που πιστεύουν πως δεν τους αφορά.

Όλοι μαζί, πλοιοκτησία, συνδικαλιστές, υπουργείο, έχει η κάθε πλευρά το δικός της μερίδιο ευθύνης για τα όσα συμβαίνουν, αλλά και για όσα θα συμβούν στο άμεσο μέλλον στην Ελληνική ακτοπλοΐα.

Και οι τρεις μαζί οφείλουν να κάτσουν σε ένα τραπέζι με ανοικτά χαρτιά, να συζητήσουν και να αποφασίσουν για μια νέα αρχή που θα κατανοεί και θα εμπεριέχει μέσα της τα νέα δεδομένα.

Σε κάθε άλλη περίπτωση θα δούμε πολύ σύντομα πολλές ΑΝΕΚ μπροστά μας.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

(Σ.σ. : Λίγο αφού ολοκληρώθηκε το κείμενο που διαβάσατε έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία ανακοίνωση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με την οποία ο κ. Μουσουρούλης, καλεί την ΠΝΟ να συμμετέχει με εκπροσώπους της σε φόρουμ (!) κοινωνικού διαλόγου για τη ναυτεργασία. Σχετικό ρεπορτάζ θα βρείτε σε άλλες στήλες του TheSeaNation.)